شهري نظامي و دفاعي كه هنوز هم بخش هاي زيادي از آن براي باستان شناسان ناشناخته باقي مانده است اما با اين حال، نمونه كامل و مبتكرانه اي از به‌كارگيري اصول پدافند غيرعامل به شمار مي رود كه حفاظت از مرزهاي ايران را در طول تاريخ نشان مي دهد.

اگر از پدافند غير عامل چيزي نمي دانيد، همين جا داخل پرانتز برايتان بگوييم كه پدافند غيرعامل، به مجموعه اقداماتي گفته مي‌شود كه بدون به‌كارگيري سلاح جنگي انجام مي‌شود تا از وارد شدن خسارات به تجهيزات و تاسيسات حياتي و حساس نظامي و غيرنظامي و البته تلفات انساني جلوگيري كند و يا ميزان اين خسارات و تلفات را به حداقل برساند. مردم ايران به خاطر وضعيت جغرافيايي خاص كشور و قرار گيري شان در مسير روندگان به غرب و شرق هر از چند گاهي مورد تجاوز و تاخت و ‌تاز اقوام مختلف قرار مي گرفتند و چاره اي نداشتند جز آنكه علاوه بر ساختن ديوار و قلعه و ارگ و حصار، دست به دامان شهرهاي زيرزميني يا همان پدافند غيرعامل شوند.

«اويي» چيست‌؟

«اويي» تونلي است دست كن كه در دوره‌هاي مختلف تاريخي كاربرد نظامي و دفاعي داشته است. اين اثر در سال‌1383 هنگامي كه يكي از اهالي شهر نوش آباد در حال حفر زمين در منزل خود بود به‌صورت اتفاقي كشف شد. يعني درست جايي در فاصله 5/7‌كيلومتري از شمال شهر تاريخي كاشان و 5/2‌كيلومتري از غرب شهر جديد آران و بيدگل. در اولين فصل از كاوش‌هاي باستان‌شناسي، تيمي متشكل از كارشناسان باستان‌شناسي، معماري، تاريخ و جغرافيا در شهر زيرزميني «اويي» مشغول كاوش شدند و به مطالب جالبي دست يافتند.

كاوش‌ها نشان مي داد كه اين شهر زيرزميني در دوره‌هاي مختلف از باستان تا دوره اسلامي مورد استفاده قرار مي‌گرفته  و بيش از 50شيء سالم مثل سفالينه‌هاي مربوط به دوره ساساني تا قاجار از اين مكان‌ها به دست آمده است.

اين مجموعه كه به‌صورت دست‌كن زير بافت شهر نوش آباد به‌صورت مجموعه‌اي از اتاق‌ها، راهروها، چاه‌هاو كانال‌هاي متعددي در 3 طبقه ايجاد شده است بر ديواره‌هاي آن آثار برخورد لبه شيء تيز ديده مي‌شود و با توجه به‌سختي جنس زمين اين منطقه، باستان‌شناسان اين فرضيه را مطرح كرده‌اند كه وسايلي كه براي حفاري استفاده مي‌شده، بايد از جنسي شبيه الماس برخوردار بوده باشد.

طبقه اول اين اثر در عمق 4‌متري و طبقه سوم در عمق 18‌متري از سطح زمين ساخته شده است و ارتفاع هر طبقه حدوداً 180‌سانتي‌متر است. وسعت اين مجموعه هنوز به‌درستي مشخص نيست و باستان‌شناسان احتمال مي‌دهند كه اين شهر تا 15 هزار متر مربع وسعت داشته باشد.

اتاق‌ها با ارتفاع180 سانتي متر و با ابعاد مختلف براي اسكان موقت حفاري كرده‌اند. در بدنه اتاق‌ها تعدادي طاقچه مشاهده مي‌شود. اتاق‌ها به شكل تو در تو و با راهروهاي زاويه دار كه ديد مستقيم را با فضاي بعدي از بين مي‌برد، ساخته شده است.

در 20سانتي‌متري زيرسقف و به فاصله يك‌متر در تمام بدنه اتاق‌ها حفره‌هايي براي قرار دادن چراغ‌هاي پيه‌سوز جهت تامين روشنايي فضاها تعبيه شده است؛ چندين پيه سوز به دست آمده با قدمت 700سال حكايت از اين ماجرا دارد و كارشناسان معتقدند اين نوع معماري با اين شكل ساختاري در جهان منحصر به فرد است.

در بدنه ديوار اتاق‌ها و در بعضي از آنها چاهك‌هايي مشاهده مي‌شود كه به سختي مي‌توان وارد آن شد. ارتفاع اين چاهك‌ها 3تا 5متر است كه راه ارتباطي به طبقات بعدي است.

در دهانه هر چاهك تعدادي قلوه سنگ و يك تخته سنگ به اندازه دريچه چاهك ديده مي شود كه در مواقع احساس خطر يا ورود هواي آلوده يا دود به طبقات با تخته سنگ دريچه را مسدود  كرده و يا اگر دشمن قصد ورود به فضاها را داشته با سنگ‌ها كه حكم وسايل و ابزار دفاعي را داشته بر سر مهاجمين مي‌كوبيدند.

 راه‌هاي ورودي به طبقات بعدي طوري حفاري شده كه هر كس قصد ورود به فضاها را دارد ناگزير بايد از پايين به بالا حركت كند كه قدرت دفاعي افراد مهاجم را به صفر مي‌رساند و اين ساختار دفاعي به‌گونه‌اي است كه تسلط كافي را براي مقابله با دشمن فراهم مي‌كند.

دژ «آهاي»!

اگر لغت نامه ها را جستجو كنيد، «اوي» را واژه‌اي مي بينيد كه در گويش كاشاني معادل «آهاي» فارسي قرار مي گيرد. اهالي منطقه مي‌گويند به لحاظ تو در تو بودن و تاريك بودن شهر زيرزميني در قديم افراد براي پيدا كردن يكديگر با صداي بلند با كلمه (اوي ) همديگر را صدا مي‌كرده‌اند. همچنين گفته مي‌شود هنگام حفر شهر زيرزميني، وقتي دلو پر از خاك مي‌شده مقني فرياد مي‌زده(اوي)و فردي كه مسئول بالا كشيدن دلو بوده است با شنيدن اوي متوجه مي‌شده كه دلو از خاك پر شده و آن را بالا مي‌كشيد. به اين دليل اين تونل‌هاي پيچ در پيچ شهر زير‌زميني به اويي معروف شده است!

برگرفته از همشهري (با تغيير و تلخيص)