اين مسجد كه در عرف تلفظ (سرش بادران) خوانده مي شود در روستايي در 29 كيلومتري جنوب خاوري اصفهان و ساحل شمالي زاينده رود واقع شده است.

اين اسم در اصل (سروش آذران) بوده و محل يكي از آتشكده‌هاي معروف اصفهان است. به غير از مسجد سرو شفادران كه به فتواي كتيبه آن در دوره شاه طهماسب اول در سال 976 هجري بنا شده است آثار قابل ملاحظه‌اي ندارد.

كتيبه سر در مسجد كه قسمتي از كاشي ‌هاي انتهاي آن از بين رفته، به خط ثلث با كاشي لاجوردي بر زمينه آجري آن نوشته شده است.

اين بنا در كوچه مشهور به باغ قلندرها كه مسجد حكيم را به بازار بزرگ اصفهان متصل مي ‌كند، واقع شده و مسجد كوچكي است كه صحن كوچك آن را در دوره اخير با طاق شيشه‌اي پوشانده‌اند و به همين جهت ه آن مسجد شيشه نيز مي گويند. اين مسجد در زمان شاه سليمان صفوي توسط محمدقاسم زاهد مشهور به خلوت نشين بنا شده است.

داخل مسجد به علت تعميراتي كه در آن صورت گرفته، از حالت قديمي خود خارج شده، ولي محراب جنوبي آن به حالت اصلي باقي مانده و داراي تزيينات كاشي كاري است. كتيبه اين محراب به خط ثلث سفيد بر زمينه كاشي لاجوردي است. كتيبه سردر مسجد نيز به همان شيوه و مورخ 1100هـ . ق است.

مهم ترين مسجد دوره صفويه درشهر اصفهان از لحاظ عظمت، جنبه معماري و كثرت تزيينات، مسجد امام است كه در ضلع جنوبي ميدان نقش جهان در سال 1020 هجري به فرمان شاه عباس اول ساختمان آن شروع شده و در سال 1025 ساختمان سر در و تزيينات كاشي كاري آن به منظور تكميل آرايش اطراف ميدان به اتمام رسيده است.

ساختمان و تزيين ساير قسمت‌هاي مسجد تا آخرين سال حيات شاه عباس اول ادامه داشته و در زمان جانشينان او شاه صفي و شاه عباس دوم نيز ادامه يافته است. آخرين سال‌هاي تاريخي كه در مسجد امام از عهد صفويه ديده مي ‌شود سال 1077 در كتيبه محراب شبستان كاشي كاري ضلع باختري مسجد و سال 1078 هجري دركتيبه سر در مدرسه جنوب باختري مسجد است. گنبد مسجد امام عظيم‌ ترين گنبد در پيش مساجد اصفهان است.

تارك جدار خارجي گنبد از سطح مسجد 54 متر ارتفاع دارد و ارتفاع جدارداخلي آن 38 متر است و بين دو پوشش گنبد، فضاي خالي موجود است. تزيينات كاشي كاري هفت رنگ داخل گنبد و منبر يك پارچه مرمري و قطعات بزرگ سنگ مرمر از تزيينات جالب داخل گنبد است و از نكات جالب ديگر انعكاس صوت در داخل گنبد است. گنبد مسجد امام با تزيينات جالب كاشي كاري پوشيده شده و كتيبه اطراف آن به خط ثلث سفيد بر زمينه كاشي خشت لاجوردي رنگ است.

اصفهان را مي توان يكي از معروف ترين مناطق ايران در جهان دانست كه قرن هاست به نصف جهان شهره است. وجود بيش از شش هزار اثر تاريخي در استان اصفهان سبب شده لقب نصف جهان برازنده اين خطه ارزشمند از سرزمين ايران باشد.

اصفهان آميزه اي از ميراث هاي فرهنگي باشكوه و طبيعت زيباست كه پيشينه اي به قدمت تاريخ تمدن و فرهنگ ايران دارد.

آثار متعدد و با ارزشي كه از دوره هاي مختلف تاريخي در شهرهاي مختلف اين منطقه برجاي مانده، اصفهان را به موزه اي هنري – تاريخي – طبيعي تبديل كرده كه بازديد از آن در ليست آرزوهاي گردشگران ايران و جهان قرار دارد.